Διαβάζοντας βιβλία

Πυθαγόρας Ο γιος της Σιωπης - Benigno Morilla Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα εντελώς άσημο ιστορικό μυθιστόρημα, που αν δε μου το είχαν προτείνει, δε θα το είχα ανακαλύψει ποτέ.  Ο συγγραφέας σπούδασε Καλές Τέχνες αρχικά και εν συνεχεία ασχολήθηκε με την ψυχοθεραπεία και τη φιλοσοφία.  Ο Πυθαγόρας , αν και ανήκει στην κατηγορία του ιστορικού μυθιστορήματος δύσκολα θα μπορούσα να το αξιολόγησω λογοτεχνικά. Αν το δω καθαρά από λογοτεχνικής άποψης δεν έχει κανένα τρομερό storyline και η γραφή του έχει αρκετούς βερμπαλισμούς. Ωστόσο, η αξία του βιβλίου δεν είναι τόσο στο λογοτεχνικό κείμενο, αλλά στο περιεχόμενο.  Στην πραγματικότητα είναι ένα έργο που φέρνει σε επαφή τον αναγνώστη με τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα. Ο Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος, βρισκόμενος στο χείλος του θανάτου, κάνει μια ανασκόπηση της ζωής του και ανακαλεί τις διδαχές που έλαβε στην Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα. Παρουσιάζονται με τρόπο (όσο γίνεται) απλό η μαθητεία στα ιεαρατεία της Αιγύπτο

Το παλιοκόριτσο - Mario Vargas Llosa Το παλιοκόριτσο  είναι η ιστορία ενός εμμονικού έρωτα από το νομπελίστα συγγραφέα Μάριο Βάργκας Λιόσα (ή Γιόσα? δεν είμαι καθόλου σίγουρη ποιο είναι το σωστό). Ο Ρικάρντο, έφηβος στο Μιραφλόρες της Λίμα, γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του στην επίσης έφηβη Χιλιανή Λιλη. Πολύ γρήγορα, αποκαλύπτεται πως η μικρή Χιλιανή είναι στην πραγματικότητα μία φτωχή Περουβιανή, που δημιούργησε ένα ψεύτικο πρόσωπο για να κρύψει την ταπεινή καταγωγή της και εξίσου γρήγορα εξαφανίζεται από τη ζωή του Ρικάρντο. Η ενήλικη ζωή βρίσκει το Ρικάρντο στο Παρίσι, όπου ονειρευόταν να ζήσει από παιδί, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν και το μόνο του όνειρο. Κι εκεί ξανασυνανά τυχαία τη μικρή Χιλιανή, το παλιοκόριτσο με καινούρια ταυτότητα και ο νεανικός του έρωτας ξαναφουντώνει. Στην πορεία της ζωής του ο Ρικάρντο θα συναντήσει το παλιοκόριτσο πολλές φορές, μέσω συγκυριών, συμπτώσεων και αναζήτησης. Κάθε φορά με ένα νέο όνομα, με μια πλαστή προσωπική ιστορία, το παλ

Το πορφυρό χρώμα - Alice Walker Το πορφυρό χρώμα ανήκει επάξια στο πάνθεον των σημαντικότερων μυθιστορημάτων των τελευταίων ετών. Με αυτό, η Alice Walker έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το βραβείο Pulitzer και παρόλο που για πολλά χρόνια απαγορεύτηκε στις βιβλιοθήκες των ΗΠΑ τελικά πήρε τη θέση που του αξίζει. Είναι ένα έργο ιδιαίτερο, γραμμένο εξ'ολοκλήρου με επιστολές οι οποίες στην πλειοψηφία τους είναι από την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, τη Σέλι και αποδέκτη το Θεό. Η Σέλι είναι μια νεαρή Αφροαμερικάνα η οποία ζει στον Αμερικάνικο Νότο περί το 1930. Έχει υπάρξει θύμα κακοποίησης από τον πατέρα της, από τον οποίο έχει επίσης δυο παιδιά, απότοκα βιασμών, τα οποία ο πατέρας της έχει καταφέρει να εξαφανίσει και έχει σταματήσει το σχολείο με δική του προτροπή. Σε νεαρή ηλικία, υποχρεούται σε γάμο με έναν χήρο (που εποφθαλμιούσε αρχικά τη μικρή της αδερφή) και αναλαμβάνει το δικό του σπίτι και την ανατροφή των παιδιών του. Στη συζυγική της εστία ωστ

Φρανκενστάιν ή ο σύγχρονος Προμηθέας - Mary Shelley Μου είναι πάντα εξαιρετικά δύσκολο να γράψω τη γνώμη μου για τα βιβλία που έχουν κατακτήσει τη θέση τους στο παγκόσμιο στερέωμα της λογοτεχνίας, πρώτα από όλα, γιατί η δική μου προσωπική άποψη δεν έχει καμία σημασία. Ο Φρανκενστάιν  είναι ένα από αυτά τα βιβλία, που παρόλο που δε με ξετρέλανε δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω τη λογοτεχνική του αξία. Η ιστορία του Βίκτωρ Φρανκενστάιν και του "τέρατός" του είναι πάνω κάτω γνωστή, κυρίως από τις ταινίες που ενέπνευσε η νουβέλα της Shelley (φαντάζομαι πως όσοι δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο - όπως κι εγώ - νομίζουν πως ο Φράνκενστάιν είναι το τέρας, αλλά τελικά είναι ο επιστήμονας). Ο Βίκτωρ Φρανκενστάιν, ένας εξαιρετικά ταλαντούχος νεαρός επιστήμονας, αποφασίζει χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη (για την εποχή) τεχνολογία και λίγο από τις γνώσεις αλχημείας που έχει να δημιουργήσει ένα ζωντανό ον. Το πλάσμα αυτό που δημιουργεί συρράφοντας μέλη από πτώματα είναι εξαιρετικά άσχημο και

Μερικές φορές λέω ψέματα - Alice Feeney Ένα βιβλίο που αξίζει το hype που δημιουργήθηκε γύρω του! Ένα ψυχολογικό θρίλερ όπως αυτά πρέπει να είναι! Θα ξεκινήσω με αυτά που μας λέει η πρωταγωνίστρια για τον εαυτό της: Το όνομα μου είναι Άμπερ Ρένολντς.    Υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για μένα:   1. Βρίσκομαι σε κώμα 2. Ο άντρας μου δε μ'αγαπάει πια 3. Μερικές φορές λέω ψέματα Ξεκινώντας λοιπόν με αυτή τη βάση, η αφήγηση γίνεται σε τρεις διαφορετικούς χρόνους: Το Τώρα, που η Άμπερ βρίσκεται σε κώμα, το Τότε, που εξελίσσεται πριν από μία εβδόμαδα περίπου, μέχρι τα γεγονότα που οδηγούν στην κωματώδη κατάσταση της Άμπερ και το Πριν που είναι αποσπάσματα ημερολογίου από 25 χρόνια πριν. Αυτό είναι όλο κι όλο που μπορώ να πω για την πλοκή, χωρίς να χαλάσω την ανάγνωση σε όποιον θέλει να το διαβάσει.  Όσον αφορά τη γραφή είναι ένα αυθεντικό page-turner. Μικρά και γρήγορα εναλλασόμενα κεφάλαια, με τη διήγηση να πηγαίνει μπρος-πίσω, αποκαλύπτοντας μ

Η καρδιά πεθαίνει τελευταία - Margaret Atwood Είναι πραγματικά δύσκολο για μένα που πρέπει να γράψω μια μέτρια κριτική για βιβλίο της  Margaret   Atwood .  Δεδομένου ότι η κυρία  Atwood   είναι η βασίλισσα της  δυστοπίας  και  δημιουργεί πραγματικότητες βγαλμένες από εφιάλτη, το  η καρδιά πεθαίνει τελευταία  δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που δημιουργεί.   Σε ένα ίσως-όχι-και-τόσο-μακρινό μέλλον, σε κάποια απροσδιόριστη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, εξελίσσεται η ιaστορία του  Σταν  και της  Σαρμέιν , ενός νεαρού ζευγαριού που έφτιαξε τη ζωή του σύμφωνα με όλους τους καθιερωμένους κανόνες. Δυο δουλειές, ένα δικό τους σπίτι, ένας χαρούμενος γάμος.  Η οικονομική κρίση όμως δημιουργεί ένα σκηνικό το οποίο δε φαντάζει και τόσο εξωφρενικό: ο  Σταν  και η  Σαρμέιν  χάνουν αρχικά τις δουλειές τους,  εκποιούν  τα υπάρχοντά τους,  χάνουν  το σπίτι τους και τελικά και την ασφάλειά τους, καθώς ζουν στο αυτοκίνητό τους με τα πενιχρά έσοδα της  Σαρμέιν  που δουλεύει ως μπαργούμαν σ

Τι είδε η γυναίκα του Λωτ? - Ιωάννα Μπουραζοπούλου Τι να είδε η γυναίκα του Λωτ που να άξιζε τέτοια τιμωρία? Είναι μια ερώτηση που συναντάμε μέσα στο μυθιστόρημα της Ιωάννας Μπουραζοπούλου και παρόλο που το έχω τελειώσει εδώ και ένα μήνα σχεδόν επανέρχεται κατά διαστήματα στο μυαλό μου. Είμαι φαν των (καλών) δυστοπικών μυθιστορημάτων, και το συγκεκριμένο δεν αποτελεί εξαίρεση. Στο μετα-αποκαλυπτικό κόσμο της συγγραφέως έχει συμβεί  η Υπερχείλιση: η Νεκρά Θάλασσα ξεχείλισε και κατέπνιξε περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής δημιουργώντας έναν εντελώς διαφορετικό χάρτη και μέσα από αυτήν ανέβλυσε ένα ναρκωτικό μωβ αλάτι. Όπως πάντα σε περιόδους κρίσεων, οι καιρο- και κερδο- σκόποι δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μια εμπορική κοινοπραξία, η Κοινοπραξία των Εβδομηνταπέντε, ανοικοδομεί τα νέα Σόδομα, την Αποικία, στην οποία κατοικούν μόνο όσοι ασχολούνται με την εξόρυξη και εξαγωγή του μωβ αλατιού το οποίο και βέβαια πωλείται πανάκριβα δημιουργώντας ορδές εθισμένων

Και με το φως του λύκου επανέρχονται - Ζυράννα Ζατέλη Δεν έχω λόγια για το συγκεκριμένο βιβλίο. Μου είχαν πει πως τη Ζυράννα Ζατέλη ή τη λατρεύεις ή τη μισείς, δεν έχει ενδιάμεσο. Και μάλλον ισχύει αυτό. Ο τρόπος γραφής της είναι τόσο ιδιαίτερος που δεν μπορεί να σε αφήνει αδιάφορο, είναι μοιραίο να δημιουργεί συναισθήματα. Το ντεμπούτο της Ζυράννας Ζατέλη, είναι ένα βιβλίο που ταξιδεύει τον αναγνώστη σε μια επαρχία της Μακεδονίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι ήρωες της είναι τα μέλη μιας (ασυνήθιστα) πολυπληθούς οικογένειας και το κεντρικό πρόσωπο κάθε φορά αλλάζει μέσα από τις 10 ιστορίες που απαρτίζουν το μυθιστόρημα. Το έργο ωστόσο δεν είναι απλά μια οικογενειακή σάγκα. Είναι μια μυθοπλασία που ακολουθεί τα πρόσωπα, τα συναισθήματα, τα ζώα, τις παραδόσεις και τα κάνει όλα εξίσου σημαντικά μέσα στη διήγηση. Τα πιο κεντρικά πρόσωπα είναι ο πατήρ φαμίλιας Χριστόφορος, η μεγαλωμένη σαν αδελφή του Λίλη, η κόρη του Ιουλία, η εγγονή του Ιουλία, ο γιος του Ησύχιος με τη γυναίκα του

Γουίντερ - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #4) Επιτέλους το φινάλε! Περίμενα 4 βιβλία για την επανάσταση! Η δράση πλέον έχει μεταφερθεί στη Λούνα όπου ήρθε η ώρα επιτέλους η Σίντερ να σταματήσει το γάμο της Λεβάννα με τον Κάι, να ανατρέψει τη Λεβάννα και να αναλάβει το θρόνο που της ανήκει. Από μια τετραλογία με παραμύθια δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει η Χιονάτη. Η Χιονάτη είναι προγονή της Λεβάννα (κόρη του νεκρού συζύγου της), δεν έχει βασιλικό αίμα ώστε να την απειλεί στο θρόνο, αλλά είναι υπερβολικά όμορφη χωρίς να χρησιμοποιεί τη λάμψη της και ακριβώς επειδή αρνείται να χρησιμοποιήσει το χάρισμα έχει οδηγηθεί στην τρέλα (αυτό είναι το τίμημα για τους Λούναρ όταν δε χρησιμοποιούν τη λάμψη τους). Κι όταν λέμε τρέλα δεν έννουμε ότι είναι απλά κάπως εκκεντρική. Έχει όλο το πακέτο: ψευδαισθήσεις, εμμονές, συμπεριφορές που δεν ερμηνεύονται από τον κοινό νου, εφιάλτες, ζει γενικώς στο μικρόκοσμό της. Αλλά παρ'όλα αυτά, είναι πανέμορφη ("καθρέφτη, καθρεφτάκι μου?),

Κρες - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #3) Επιστροφή στα παραμύθια! Τρίτο μέρος της τετραλογίας της Σελήνης και έρχεται στο προσκήνιο η Κρες, ή πιο γνωστή από το παραμύθι των αδελφών Γκριμ ως Ραπουνζέλ. Η Κρες λοιπόν είναι μια Λούναρ χάκερ, η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία της βασίλισσας Λεβάννα που χρησιμοποιεί τις ικανότητές της για να κρατάει τα διαστημόπλοιά της αθέατα και να υποκλέπτει τις υψηλής αξίας συνομιλίες της γης. Η Κρες είναι κέλυφος, δηλαδή δε διαθέτει το mind-control χάρισμα των Λούναρ και έχει ανοσία σε αυτό και ακριβώς γι'αυτή την ανοσία βρίσκεται φυλακισμένη υπό της οδηγίες της αρχι-μάγισσας/θαυματοποιού της Λεβάννα σε έναν δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Λούνα και πλήρως αποκομμένη από το γήινο ή Λούναρ πολιτισμό. Όσοι δεν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία, είμαι σίγουρη ότι δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω! Έχουμε ρίξει μια ματιά στην Κρες στο πρώτο βιβλίο της τετραλογίας όπου η Σίντερ επικοινωνεί μαζί της μέσω ενός τσιπ άμεσης επικοινωνί

Λίγες και μια νύχτες - Ισίδωρος Ζουργός Πριν πω οτιδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι: Μέχρι πριν δύο μήνες ήμουν σνομπ με τους Έλληνες συγγραφείς. Και πρέπει να παραδεχτώ ότι ήμουν σνομπ, ενώ ήμουν (και είμαι) ημιμαθής. Έχοντας διαβάσει ελάχιστη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία από νεότερες Ελληνίδες (χμ..) συγγραφείς, τα έβαλα όλα σε ένα τσουβάλι και αφαίρεσα τους πάντες από την αναγνωστική μου φαρέτρα.  Πίσω στο βιβλίο λοιπόν, το Λίγες και μια νύχτες το διάλεξα στην πραγματικότητα για δώρο στη μητέρα μου. Λίγο Θεσσαλονίκη, λίγο ιστορία, μου φάνηκε καλή ιδέα για να περνάει την ώρα της. Τελικά για να μην τα πολυλογώ, πήρε το βιβλίο που διάλεξα για μένα και οι Λίγες και μια νύχτες κατέληξαν στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάσω όπως προείπα ανόρεχτα, έτοιμη να φτύσω χολή. Πόσο μεγάλο λάθος! Με φόντο τη Θεσσαλονίκη, η ζωή του Λευτέρη Ζεύγου, του κεντρικού ήρωα, θα διατρέξει σχεδόν ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Το 1909, βοηθώντας τον πατέρα του που είναι κηπουρός στη βίλα Αλλατίνι, ο

Σκάρλετ - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #2) Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε εσάς, αλλά εγώ όταν αρχίζω μια σειρά βιβλίων πρέπει και να την τελειώσω. Μετά λοιπόν τη Σίντερ έρχεται η Σκάρλετ, γνωστή σε μας ως Κοκκινοσκουφίτσα. Καταρχάς λάτρεψα το χαρακτήρα της Σκάρλετ. Έξυπνη, κυνική, δυναμική, όλα τα'χε! Λίγα λόγια μόνο θα σας πω για το στόρυ, γιατί τα πιο πολλά για τη γενική αισθητική της σειράς τα είπα ήδη στη  Σίντερ  που είναι και το πρώτο βιβλίο της τετραλογίας. Είμαστε λοιπόν στο ίδιο τεχνολογικά εξελιγμένο μέλλον, αλλά αυτή τη φορά σε μια γαλλική επαρχία (θυμίζω πως η Σίντερ εξελίσσεται στο Νέο Πεκίνο). Η Σκάρλετ βρίσκεται σε αναζήτηση της γιαγιάς της, η οποία έχει εξαφανιστεί και οι αστυνομικές αρχές αρνούνται να συνεχίσουν το ψάξιμο θεωρώντας πως έφυγε οικειοθελώς. Σε ένα μαγαζί που τροφοδοτεί ντομάτες (γιατί η Σκάρλετ ζει στη φάρμα της γιαγιάς της) γνωρίζει έναν μαχητή των δρόμων, το χαρακτηριστικό "κακό παιδί", που ακούει στο όνομα Γουλφ. Ο Γουλφ, ο ο