Το θαμμένο μυστικό

Το θαμμένο μυστικό - Willkie Collins

Το θαμμένο μυστικό γράφτηκε περί το 1850 και εκδόθηκε αρχικά σε συνέχειες στο περιοδικό του Charles Dickens, του οποίου στενός φίλος υπήρξε ο Willkie Collins (και αυτό εμένα μου λέει πολλά) και εν συνεχεία εκδόθηκε σε δύο τόμους και μετά στη μορφή που έχει και σήμερα, 150 χρόνια αργότερα. Ένα μυθιστόρημα μυστηρίου, με γότθικα στοιχεία και εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων.

Η Σάρα Λίζον, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, οικονόμος της πλούσιας κυρίας Τρέβερτον στον Πύργο Πορθγκένα, λαμβάνει ένα γράμμα κατά τις τελευταίες στιγμές της κυρίας της, το οποίο περιέχει ένα Μυστικό το οποίο πρέπει να παραδοθεί στον άντρα της. Η κυρία Τρέβερτον βάζει τη Σάρα Λίζον να ορκιστεί ότι δε θα καταστρέψει το γράμμα και δε θα το πάρει μαζί της αν φύγει από τον Πύργο. Ωστόσο ο θάνατος τη βρίσκει πριν τη βάλει να ορκιστεί ότι θα το παραδώσει στο σύζυγο της κύριας Τρέβερτον. Έτσι, η Σάρα Λίζον, η οποία γνωρίζει το περιεχόμενο του γράμματος, αδυνατώντας να βρει το κουράγιο να το παραδώσει το κρύβει σε μια σκοτεινή γωνιά του Πύργου και εξαφανίζεται. 

Κάπως έτσι ξεκινάει το θαμμένο μυστικό για να μεταπηδήσει μετά 15 χρόνια αργότερα φέροντας στο προσκήνιο την ενήλικη πια κόρη της κυρίας Τρέβερτον, τη Ρόσαμουντ και τον τυφλό σύζυγο της Λέναρντ. Το νιόπαντρο ζευγάρι αποφασίζει να κάνει επιδιορθώσεις στον Πύργο Πορθγκένα και να πάει να κατοικήσει εκεί. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους, η εγκυμοσύνη της Ρόσαμουντ τους αναγκάζει να σταματήσουν σε μια μικρή πόλη, όπου η νοσοκόμα που αναλαμβάνει τη φροντίδα της Ρόσαμουντ της δίνει την αινιγματική συμβουλή να μείνει μακριά από την Καμάρα της Μυρτιάς. Μετά από αυτό ξεκινάει η αναζήτηση από το νέο ζευγάρι της Καμάρας της Μυρτιάς, αλλά και της νοσοκόμας η οποία την επόμενη ημέρα εξαφανίζεται από την πόλη.

Αυτό είναι το γενικό story του βιβλίου. Η καινοτομία του βιβλίου είναι η εξής: Το Μυστικό αποκαλύπτεται μέσω ενδείξεων αρκετά νωρίς στον αναγνώστη, αλλά όχι και στους πρωταγωνιστές. Αυτό το στοιχείο, το οποίο κατακρίθηκε από τους λόγιους της εποχής ως αδυναμία του βιβλίου, μεταφέρει την αγωνία του αναγνώστη όχι στο περιεχόμενο του μυστικού, αλλά στην τύχη των ηρώων. Μέσα από την αναζήτηση σκιαγραφούνται άρτια οι χαρακτήρες, οι προσωπικότητες, οι αρχές και το ήθος τους, αλλά και σκιαγραφείται η γκόθικ ατμόσφαιρα του Πύργου Πορθγκένα.

Βρήκα εξαιρετικό τον τρόπο γραφής. Στα σύγχρονα κινηματογραφικά σενάρια βλέπουμε τις ίδιες τεχνικές που χρησιμοποίησε ο Willkie Collins πάνω από έναν αιώνα πριν: αντί να γεμίσει με ξερές περιγραφές, βάζει τους ήρωες του μέσα από διαλόγους να αποκαλύπτουν τα στοιχεία του χαρακτήρα τους. Επιπλέον, οι περιγραφές του χώρου, αντί να παρεμβάλλονται μέσα στο κείμενο διακόπτωντας την ένταση, ενσωματώνονται στους διαλόγους, όπως πχ της Ρόσαμουντ που αναγκαστικά περιγράφει τους χώρους στον τυφλό άντρα της. Επιπλέον, δευτερεύοντας χαρακτήρες λειτουργούν σαν comic relief, για να αποκλιμακώσουν λίγο την ένταση ώστε να πάρει ο αναγνώστης μια ανάσα μεταξύ των κομβικών σημειών. 

Ωραία δομή, ωραία ατμόσφαιρα, περίπλοκοι χαρακτήρες, ιδιαίτεροι και διαφορετικοί μεταξύ τους, όλα αυτά έκαναν το Θαμμένο Μυστικό ενδιαφέρον από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.