Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβιγκστον

Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβιγκστον - Richard Bach

Ίσως είμαι ο μόνος ενήλικας που δεν είχε ακουστά ποτέ το γλάρο Ιωνάθαν. Βρισκόταν επί δύο χρόνια δανεικό στη βιβλιοθήκη μου (συγνώμη Κυριακή!) και το είχα σχεδόν ξεχάσει όταν το ανακάλυψα φέτος το Πάσχα σε μια (αποτυχημένη) προσπάθεια συμμαζεματος.

Ο γλάρος Ιωνάθαν εκδόθηκε το 1970 και ανήκει στο πάνθεον των bestsellers όλων των εποχών. Και η δική μου ερώτηση είναι γιατί τόσος χαμός ρε παιδιά?

Ο γλάρος Ιωνάθαν είναι μια αλληγορική ιστορία για την αναζήτηση του τέλειου, του πραγματικού εαυτού, την ουσιαστική ελευθερία, την πίστη και την ολοκλήρωση. Ακούγεται πολύ ωραίο, αλλά εγώ είμαι πάντα φλεγματική όσον αφορά τα βιβλία αυτής της κατηγορίας. 

Ο Ιωνάθαν είναι μέλος ενός σμήνους, που όπως όλα τα σμήνη γλάρων ενδιαφέρεται για τις βασικές λειτουργίες της αυτοσυντήρησης. Να πετάξουν μέχρι εκεί που νιώθουν ασφαλείς, να βρουν τροφή, να γυρίσουν στο σμήνος, να μην παρεκλίνουν από τα συνηθισμένα. Ο Ιωνάθαν όμως αγαπάει τις πτήσεις. Θέλει να μάθει να πετάει πιο ψηλά, πιο γρήγορα, πιο περίπλοκα και δε σταματάει να προσπαθεί παρ'όλο που προσπάθειές του τον κάνουν αντικείμενο χλευασμού. Όταν παραβαίνει τον "κανονονισμό" του σμήνους για το πέταγμα και παρά του ότι οι προσπάθειές του είναι επιτυχείς, εξορίζεται ως απόκληρος και συνεχίζει μόνος του την πορεία του, πιστός σε αυτό που αγαπάει. Μετά από χρόνια μοναξιάς, δυο γλάροι εμφανίζονται και τον οδηγούν σε ένα "ανώτερο επίπεδο" όπου μπορεί να μάθει ακόμα περισσότερα και να γίνει αποδεκτός.

Στο νέο αυτό σμήνος μαθαίνει ακόμα περισσότερα με έμφαση όχι μόνο στις πτήσεις, αλλά και στο αίσθημα ελευθερίας και ολοκλήρωσης του εαυτού. Μετά από μαθητεία δίπλα στους σοφούς του σμήνους αναγνωρίζει την αξία της συγχώρεσης και της ανιδιοτελούς αγάπης και αποφασίζει να επιστρέψει εκεί από όπου τον εξορίσανε και να διδάξει όσους έμειναν πίσω την καινούρια αυτή γνώση, καθώς η ολόκληρωσή του θα έλθει όταν μεταδώσει όσα γνωρίζει στους άλλους και όχι μόνο ως μαθητής. Εκεί αντιμετωπίζεται από κάποιους ως βλάσφημος, τρελός, επικίνδυνος και από άλλους ως γιος του "Μεγάλου Γλάρου" και εν τέλει βρίσκει τη δική του ομάδα ακόλουθων που θα τους οδηγήσει στη γνώση που με κόπο και θυσίες κατέκτησε ο ίδιος.

Πάνω κάτω γνωστή ιστορία: ένα τουρλουμπούκι με τις αρχές της θετικής σκέψης, λίγο new-thought, λίγο χριστιανισμός, λίγο συμβολισμός (πέταγμα - ελευθερία), λίγο αυτοβοήθεια. Δεν ξέρω ποιες τάσεις υπάρχαν το 1970 που εκδόθηκε, αλλά σήμερα υπάρχουν πολλά βιβλία, κάποια καλά, κάποια για προσάναμμα στο τζάκι που πραγματεύονται αυτά τα θέματα. Ο συμβολισμός με τους γλάρους το κάνει εύκολο και σχετικά ελαφρύ, παρά τα βαριά νοήματα. Απλά η δική μου άποψη είναι ότι όταν προσπαθείς να δώσεις τόσο δύσκολες έννοιες μέσα σε 150 σελίδες με γλάρους ίσα που καταφέρνεις να ξύσεις την επιφάνεια χωρίς να προσφέρεις κάτι ουσιαστικό. Δυστυχώς στην παρούσα φάση μου φάνηκε κάπως εκλαϊκευμένη φιλοσοφία με λίγο θεολογικό πασπάλισμα.

Tελική βαθμολογία 7,5/10 γιατί πιστεύω πως αν το είχα διαβάσει 10 χρόνια νωρίτερα θα με είχε συγκλονίσει. Ένα θετικό στοιχείο: όταν το τελείωσα σκεφτόμουν σε ποιους πρέπει να το προτείνω ώστε να δώσει ένα boost στην ψυχολογία τους. Αρνητικό στοιχείο: αυτό κράτησε μόνο 10-15 λεπτά.