Ποτέ και πουθενά

Ποτέ και πουθενά - Neil Gaiman

Το Ποτέ και Πουθενά (αγγλιστί Neverhwere) είναι ένα υπέροχο μπαρόκ παραμύθι ενηλίκων. Ανήκει στη λογοτεχνική κατηγορία urban fantasy και δεν πιστεύω πως υπάρχει καλύτερος συνδυασμός λέξεων για να το περιγράψει. Αρχικά ξεκίνησε ως σενάριο για τηλεοπτική σειρά, αλλά ο Neil Gaiman ήθελε να συμπεριλάβει περισσότερα στην ιστορία του, τα οποία για λόγους τηλεοπτικού χρόνου ή κόστους ή δεν ξέρω τι άλλο αναγκαζόταν να κόψει για το σενάριο. Έτσι, αποφάσισε παράλληλα να γράψει και το Neverwhere το οποίο βγήκε στην κυκλοφορία παράλληλα με τη σειρά. (Ο ίδιος ο Gaiman στην καινούρια αναθεωρημένη έκδοση περιγράφει στον πρόλογό του πως προέκυψε το βιβλίο και είναι απολαυστικό).

Ο εξωφρενικός κόσμος του Ποτέ και Πουθενά λοιπόν βρίσκεται ακριβώς κάτω από το Λονδίνο. Και ενώ στο Πάνω Λονδίνο, στο μέρος το Εδώ και του Τώρα κινούνται όλοι αυτοί που ξέρουμε, επιχειρηματίες, υπάλληλοι, νοικοκυρές, όλοι αυτοί που συναντάμε κάθε μέρα, στο Κάτω Λονδίνο ζουν, όπως λέει και ο συγγραφέας, όσοι έπεσαν από τις χαραμάδες. Τρελοί και λωποδύτες, δολοφόνοι και μοναχοί, έκπτωτοι άγγελοι και μάγοι και πολλοί άλλοι ακόμα που δεν είναι ορατοί στα μάτια των αστών του Πάνω Λονδίνου.

Ο ήρωας μας, ο Ρίτσαρντ Μέιχιου, είναι ένας ακόμα συνηθισμένος άνθρωπος: έχει μια δουλειά, ένα σπίτι που νοικιάζει, μια αρραβωνιαστικά που τον καταπιέζει και μια καθημερινότητα σαν όλους τους άλλους. Μια μέρα όμως, συναντά στο δρόμο ένα πληγωμένο κορίτσι με μάτια σαν οπάλια κι εκεί που όλοι το αγνοούν αποφασίζει να το βοηθήσει. Και από αυτή την απλή πράξη καλοσύνης και μετά όλα αλλάζουν. Κανείς δεν τον βλέπει, έχει χάσει τη δουλειά του, το σπίτι του νοικιάζεται σε άλλους και η αρραβωνιαστικιά του δεν τον αναγνωρίζει. Κι ενώ οι πόρτες του Πάνω Λονδίνου μοιάζουν κλειστές, οι πόρτες του Κάτω Λονδίνου έχουν ανοίξει γι' αυτόν.

Αόρατος για τον ως τότε κόσμο του, ο Ρίτσαρντ περιπλανιέται στο Κάτω Λονδίνο ψάχνοντας την κοπέλα, που ονομάζεται Ντορ (Door) και το Μαρκήσιο Καραμπάς που γνώρισε στην προσπάθειά του να τη βοηθήσει και αφού (μέσα από σουρεαλιστικές κατάστασεις) τους εντοπίζει, αποφασίζει να βοηθήσει στην αναζήτηση του άγγελου Ίσλιγκτον, με αντάλλαγμα να του ανοίξουν τις πόρτες της επιστροφής στο Πάνω Λονδίνο. Στη διάρκεια της παραμονής του θα συναντήσει μια κοπέλα που μιλάει με τους αρουραίους, δύο (τουλάχιστον) επαγγελματίες δολοφόνους, μια ικανότατη σωματοφύλακα, ένα τάγμα μοναχών και πολλούς άλλους. Θα περάσει δοκιμασίες και θα διασχίσει τρομερούς δρόμους και γέφυρες, θα αναγκαστεί να ανακαλύψει τον ήρωα μέσα του και θα θέσει υπό ερώτηση όλα αυτά που πίστευε δεδομένα στη ζωή του.

Διαβάζεται γρήγορα σαν παραμύθι, με την αγωνία μιας περιπέτειας, είναι τρομακτικό και αστείο ταυτόχρονα και η ανάμιξη της γκόθικ αισθητικής με σύγχρονα αστικά στοιχεία μου προξένησε ενθουσιασμό. Είμαι έτοιμη να γυρίσω στο Κάτω Λονδίνο με κάθε πιθανή ευκαιρία και περιμένω το sequel που είναι στα σκαριά με αγωνία!