Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2018

Γουίντερ

Εικόνα
Γουίντερ - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #4) Επιτέλους το φινάλε! Περίμενα 4 βιβλία για την επανάσταση! Η δράση πλέον έχει μεταφερθεί στη Λούνα όπου ήρθε η ώρα επιτέλους η Σίντερ να σταματήσει το γάμο της Λεβάννα με τον Κάι, να ανατρέψει τη Λεβάννα και να αναλάβει το θρόνο που της ανήκει. Από μια τετραλογία με παραμύθια δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει η Χιονάτη. Η Χιονάτη είναι προγονή της Λεβάννα (κόρη του νεκρού συζύγου της), δεν έχει βασιλικό αίμα ώστε να την απειλεί στο θρόνο, αλλά είναι υπερβολικά όμορφη χωρίς να χρησιμοποιεί τη λάμψη της και ακριβώς επειδή αρνείται να χρησιμοποιήσει το χάρισμα έχει οδηγηθεί στην τρέλα (αυτό είναι το τίμημα για τους Λούναρ όταν δε χρησιμοποιούν τη λάμψη τους). Κι όταν λέμε τρέλα δεν έννουμε ότι είναι απλά κάπως εκκεντρική. Έχει όλο το πακέτο: ψευδαισθήσεις, εμμονές, συμπεριφορές που δεν ερμηνεύονται από τον κοινό νου, εφιάλτες, ζει γενικώς στο μικρόκοσμό της. Αλλά παρ'όλα αυτά, είναι πανέμορφη ("καθρέφτη, καθρεφτάκι μου?),

Κρες

Εικόνα
Κρες - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #3) Επιστροφή στα παραμύθια! Τρίτο μέρος της τετραλογίας της Σελήνης και έρχεται στο προσκήνιο η Κρες, ή πιο γνωστή από το παραμύθι των αδελφών Γκριμ ως Ραπουνζέλ. Η Κρες λοιπόν είναι μια Λούναρ χάκερ, η οποία βρίσκεται στην υπηρεσία της βασίλισσας Λεβάννα που χρησιμοποιεί τις ικανότητές της για να κρατάει τα διαστημόπλοιά της αθέατα και να υποκλέπτει τις υψηλής αξίας συνομιλίες της γης. Η Κρες είναι κέλυφος, δηλαδή δε διαθέτει το mind-control χάρισμα των Λούναρ και έχει ανοσία σε αυτό και ακριβώς γι'αυτή την ανοσία βρίσκεται φυλακισμένη υπό της οδηγίες της αρχι-μάγισσας/θαυματοποιού της Λεβάννα σε έναν δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Λούνα και πλήρως αποκομμένη από το γήινο ή Λούναρ πολιτισμό. Όσοι δεν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία, είμαι σίγουρη ότι δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω! Έχουμε ρίξει μια ματιά στην Κρες στο πρώτο βιβλίο της τετραλογίας όπου η Σίντερ επικοινωνεί μαζί της μέσω ενός τσιπ άμεσης επικοινωνί

Λίγες και μια νύχτες

Εικόνα
Λίγες και μια νύχτες - Ισίδωρος Ζουργός Πριν πω οτιδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι: Μέχρι πριν δύο μήνες ήμουν σνομπ με τους Έλληνες συγγραφείς. Και πρέπει να παραδεχτώ ότι ήμουν σνομπ, ενώ ήμουν (και είμαι) ημιμαθής. Έχοντας διαβάσει ελάχιστη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία από νεότερες Ελληνίδες (χμ..) συγγραφείς, τα έβαλα όλα σε ένα τσουβάλι και αφαίρεσα τους πάντες από την αναγνωστική μου φαρέτρα.  Πίσω στο βιβλίο λοιπόν, το Λίγες και μια νύχτες το διάλεξα στην πραγματικότητα για δώρο στη μητέρα μου. Λίγο Θεσσαλονίκη, λίγο ιστορία, μου φάνηκε καλή ιδέα για να περνάει την ώρα της. Τελικά για να μην τα πολυλογώ, πήρε το βιβλίο που διάλεξα για μένα και οι Λίγες και μια νύχτες κατέληξαν στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάσω όπως προείπα ανόρεχτα, έτοιμη να φτύσω χολή. Πόσο μεγάλο λάθος! Με φόντο τη Θεσσαλονίκη, η ζωή του Λευτέρη Ζεύγου, του κεντρικού ήρωα, θα διατρέξει σχεδόν ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Το 1909, βοηθώντας τον πατέρα του που είναι κηπουρός στη βίλα Αλλατίνι, ο

Σκάρλετ

Εικόνα
Σκάρλετ - Marissa Meyer (The Lunar Chronicles #2) Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε εσάς, αλλά εγώ όταν αρχίζω μια σειρά βιβλίων πρέπει και να την τελειώσω. Μετά λοιπόν τη Σίντερ έρχεται η Σκάρλετ, γνωστή σε μας ως Κοκκινοσκουφίτσα. Καταρχάς λάτρεψα το χαρακτήρα της Σκάρλετ. Έξυπνη, κυνική, δυναμική, όλα τα'χε! Λίγα λόγια μόνο θα σας πω για το στόρυ, γιατί τα πιο πολλά για τη γενική αισθητική της σειράς τα είπα ήδη στη  Σίντερ  που είναι και το πρώτο βιβλίο της τετραλογίας. Είμαστε λοιπόν στο ίδιο τεχνολογικά εξελιγμένο μέλλον, αλλά αυτή τη φορά σε μια γαλλική επαρχία (θυμίζω πως η Σίντερ εξελίσσεται στο Νέο Πεκίνο). Η Σκάρλετ βρίσκεται σε αναζήτηση της γιαγιάς της, η οποία έχει εξαφανιστεί και οι αστυνομικές αρχές αρνούνται να συνεχίσουν το ψάξιμο θεωρώντας πως έφυγε οικειοθελώς. Σε ένα μαγαζί που τροφοδοτεί ντομάτες (γιατί η Σκάρλετ ζει στη φάρμα της γιαγιάς της) γνωρίζει έναν μαχητή των δρόμων, το χαρακτηριστικό "κακό παιδί", που ακούει στο όνομα Γουλφ. Ο Γουλφ, ο ο

Ο θεός των μικρών πραγμάτων

Εικόνα
Ο θεός των μικρών πραγμάτων - Αρουντάτι Ρόι Ο Θεός των μικρών πραγμάτων πρέπει να είναι στη βιβλιοθήκη μου κάπου 15 χρόνια. Το άρχισα κάποια στιμή όταν το πρωτοαγόρασα και το παράτησα στις πρώτες 10 σελίδες. Ξαναξεκινώντας το φέτος μπορώ να καταλάβω γιατί. Για όσους έχουν σκοπό να το διαβάσουν και για όσους το παράτησαν, έχω να πω ότι τα πρώτα δύο περίπου κεφάλαια προχωράνε απελπιστικά αργά. Μόλις ξεπεράσουμε αυτό το σκόπελο (γιατί είναι σκόπελος για ένα βιβλίο να κολλάει από τις πρώτες σελίδες) το υπόλοιπο προχωράει γρήγορα. Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από την Άμου και την οικογένειά της και κυρίως γύρω από τα δίδυμα παιδιά της. Η Άμου επιστρέφει με τα επτάχρονα δίδυμα στο πατρικό της στο Αγιέμενεμ της Ινδίας μετά από έναν αποτυχημένο γάμο. Εκεί θα αναγκαστεί να συμβιώσει μαζί με τους γονείς και τα αδέρφια της φέροντας το μίασμα του διαζυγίου. Η Ρόι μας επιτρέπει μια ματιά στην κοινωνία της Ινδίας που ακόμα χωρίζεται σε κάστες. Η ανώτερη κάστα (οι Καθαροί), οι εύποροι πολίτες